Razem z kortyzolem wyzwala otyłość brzuszną. Choroby, które powodują otyłość brzuszną. Otyłość brzuszna jest najgorszym typem otyłości, ponieważ prowadzi do rozwoju niebezpiecznych chorób. Najpoważniejszymi konsekwencjami zdrowotnymi, jakie powoduje otyłość brzuszna u kobiet, są przede wszystkim: cukrzyca typu 2, Otyłość brzuszna u mężczyzn, czyli tzw. brzuch piwny. Jeżeli chodzi o otyłość w okolicy brzucha, problem zdecydowanie częściej dotyczy mężczyzn. Podobnie sprawa wygląda również, kiedy mówimy ogólnie o skłonności do tycia. W naszym kraju mężczyzn z nadwagą jest bowiem aż 64 proc, z kolei kobiet 49 proc. Otyłość brzuszna[a], otyłość centralna[b], otyłość trzewna[c], otyłość androidalna[d], otyłość typu jabłka, otyłość typu męskiego, otyłość wisceralna – otyłość częściej spotykana u mężczyzn niż u kobiet. Jej powikłaniami mogą być: Ze względu na to po niedługim czasie poziom cukru we krwi obniża się, co wzmaga apetyt. Insulinooporność związana jest z otyłością brzuszną, w związku z czym może zmienić się kształt sylwetki oraz wystąpić otłuszczenie narządów trzewnych. Tłuszcz trzewny z kolei obciąża fizycznie organy i może niekorzystnie wpływać na . Ze względu na umiejscowienie tkanki tłuszczowej otyłość dzieli się na postać uogólnioną, brzuszną oraz pośladkowo-udową. Z punktu widzenia zdrowotnego najgroźniejszą wydaje się być otyłość brzuszna. Jakie są jej przyczyny? Jak ją rozpoznać i leczyć? Podpowiadamy. Otyłość brzuszna – jak ją rozpoznać? Jak podaje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), otyłość stanowi problem o zasięgu globalnym. W samym tylko 2016 roku nadwagę miało 1,9 mld dorosłych, a otyłość – aż 650 mln osób z tej grupy! W Polsce nadmierną masę ciała stwierdza się w przypadku ponad połowy badanych dorosłych i u co ósmego dziecka. Otyłość diagnozuje się na podstawie wskaźnika masy ciała, tj. BMI (body mass index). Aby ocenić, czy mamy do czynienia z otyłością typu udowo-pośladkowego (gynoidalną, obwodową) czy brzusznego (trzewną, centralną), należy jeszcze obliczyć tzw. wskaźnik WHR (waist to hip ratio). WHR=obwód talii [cm] ∶ obwód bioder [cm] Otyłość brzuszna występuje u kobiet, gdy wartość WHR jest równa lub większa niż 0,85, natomiast u mężczyzn – równa lub większa niż 0,9. Wiarygodnym i szybkim sposobem rozpoznawania otyłości typu brzusznego jest pomiar obwodu pasa. Według WHO wartości wyższe niż 94 cm w przypadku mężczyzn i wyższe niż 80 cm u kobiet charakteryzują otyłość brzuszną ze znacznym ryzykiem powikłań metabolicznych. Czym jest otyłość brzuszna i czy jest groźna? Wbrew powszechnym przekonaniom otyłość to problem natury nie tylko wizualnej, ale i w największej mierze – zdrowotnej. Z tego powodu zalicza się ją do chorób przewlekłych niezakaźnych, bez tendencji do samoistnego ustępowania, co oznacza, że jak każdą inną chorobę powinno się ją prawidłowo diagnozować, a następnie leczyć. Jak już wcześniej wspomniano, z punktu widzenia medycznego najgroźniejszą postacią wydaje się być otyłość typu brzusznego. W przypadku braku działań zmierzających do jej wyleczenia, wiąże się ją z ryzykiem występowania schorzeń układu sercowo-naczyniowego, które obok chorób nowotworowych stanowią jedną z najczęstszych przyczyn śmierci w naszym kraju. Uważa się, że zlokalizowanie tkanki tłuszczowej w rejonach jamy brzusznej jest silniej skorelowane z sercowo-naczyniowymi i metabolicznymi czynnikami ryzyka w porównaniu do otyłości obwodowej. Polecane dla Ciebie tabletka, odchudzanie, zmęczenie, wysoki poziom cukru zł akcesoria, skakanka, trening, dla sportowców zł akcesoria, skakanka, trening, dla sportowców zł akcesoria, guma, ćwiczenia, dla sportowców zł Otyłość brzuszna u kobiet, mężczyzn i dzieci – przyczyny Otyłość, także i ta typu brzusznego, związana jest z wieloma aspektami – zarówno o charakterze społecznym, jak i genetycznym oraz metabolicznym. Wśród najważniejszych przyczyn jej występowania wymienia się przede wszystkim: nieprawidłowe, nieregularne odżywianie się (dieta wysoko przetworzona, obfitująca w cukry proste i tłuszcze nasycone, zbyt niskie spożycie warzyw, owoców, produktów z pełnego ziarna); zbyt wysoką podaż kilokalorii w stosunku do zapotrzebowania organizmu; częste sięganie po używki (zwłaszcza po alkohol i papierosy); brak aktywności fizycznej lub niską aktywność fizyczną; przyjmowanie niektórych leków, w tym wybranych antydepresantów, leków przeciwdrgawkowych, glikortykosteroidów, insuliny (warto jednak podkreślić, że nie są one bezpośrednią przyczyną otyłości, ale z uwagi na oddziaływanie na organizm mogą jej sprzyjać); obecność określonych jednostek chorobowych o charakterze endokrynologicznym, w tym: niedoczynności tarczycy, choroby Hashimoto, zespołu policystycznych jajników (PCOS), niedoboru hormonu wzrostu czy hiperinsulinizmu pierwotnego (zależność podobnie jak w przypadku wymienionych wcześniej leków); czynniki genetyczne związane z regulacją apetytu, funkcjami komórki tłuszczowej w zakresie wydzielania substancji metabolicznie aktywnych (np. leptyny zwanej hormonem sytości) czy z procesami termogenezy przy uwzględnieniu termogenezy poposiłkowej, podstawowej przemiany materii i spontanicznej aktywności ruchowej. Ważnymi czynnikami, które mogą stanowić bezpośrednią przyczynę otyłości, w tym otyłości brzusznej, są problemy ze strony układu nerwowego. Nieleczona depresja, nerwica czy zaburzenia odżywiania ( kompulsywne objadanie się) mogą prowadzić do przejadania i spożywania zbyt dużej liczby kalorii. Zależność tę silnie widać zwłaszcza u kobiet, ale rozmaite trudności psychiczne spotyka się także i w grupie dzieci. Otyłość brzuszna u kobiet – skutki W przypadku kobiet najpoważniejszymi konsekwencjami zdrowotnymi otyłości brzusznej są przede wszystkim: cukrzyca typu 2, nowotwory endometrium, jajników, piersi, problemy z miesiączkowaniem, problemy z zajściem w ciążę i z jej utrzymaniem, bezpłodność. Otyłość brzuszna a ciąża W trwającej już ciąży otyłość może stać się przyczyną poważnych komplikacji w jej przebiegu. Sprzyja bowiem nadciśnieniu tętniczemu, obrzękom, a także zagraża przedwczesnym rozwiązaniem. Skutki otyłości brzusznej u mężczyzn Wśród najczęstszych następstw otyłości brzusznej u mężczyzn wymienia się: nadciśnienie tętnicze, cukrzycę typu 2, miażdżycę, zespół bezdechu sennego, nowotwory prostaty i jelita grubego. Ze względu na zmiany hormonalne i zaburzenia owulacji otyłość bywa główną przyczyną bezpłodności u kobiet. W przypadku mężczyzn zaburzenia płodności będą związane z pogorszoną jakością i ilością produkowanego nasienia. Otyłość brzuszna u dzieci – skutki Gromadzenie się tkanki tłuszczowej u dzieci, zwłaszcza w obszarze brzusznym, może wiązać się z niekorzystnym profilem lipidowym, podniesionym ciśnieniem tętniczym oraz miażdżycą. Stwierdzono także, że w przypadku predyspozycji dziecka do centralnego odkładania się tłuszczu rośnie ryzyko pojawienia się zespołu metabolicznego, który stanowi główny prekursor chorób układu sercowo-naczyniowego. Otyłość u dzieci negatywnie wpływa również na prawidłowy rozwój układu kostno-stawowego, sprzyjając w ten sposób powstawaniu wad postawy, płaskostopia i szpotawości kolan. W przypadku dziewcząt nadmierna masa ciała może spowodować zaburzenia miesiączkowania, natomiast u chłopców – zaburzenia dojrzewania płciowego i ginekomastię. Jak pozbyć się otyłości brzusznej? Zalecenia dla kobiet, mężczyzn i dzieci Główną metodą leczenia otyłości jest tzw. terapia zachowawcza, która obejmuje zastosowanie odpowiednich ograniczeń dietetycznych, regularnej aktywności ruchowej oraz dbałość o higienę snu i odpoczynku. W przypadku diety mówi się o następujących zaleceniach: obniżenie wartości kalorycznej spożywanej dotychczas diety o ok. 500–1000 kcal, co pozwoli stopniowo, acz regularnie redukować nadmierną tkankę tłuszczową; Warto podkreślić, że w przypadku dzieci, nie mówi się stricte o odchudzaniu, ale o zmianie nawyków żywieniowych malucha oraz całej jego najbliższej rodziny. Również i okres dorastania nie jest odpowiednim momentem na diety znacząco redukujące spożycie kilokalorii. Dziecko czy nastolatek mają nauczyć się zdrowo jeść, z umiarem sięgać po przyjemności i wraz z kolejnymi etapami rozwoju, stopniowo dochodzić do prawidłowej przy danym wzroście masy ciała. spożywanie 4–5 niewielkich objętościowo posiłków w regularnych odstępach czasu; dodatek świeżych warzyw i owoców do każdego posiłku w taki sposób, aby stanowiły one połowę talerza (zawierając błonnik pokarmowy, warzywa i owoce usprawniają pracę przewodu pokarmowego, ułatwiając tym samym regularne wypróżnianie się; ponadto – zapobiegają podjadaniu); zastąpienie produktów z białej mąki, wysoko przetworzonych – pieczywem z pełnego ziarna, grubymi kaszami, naturalnymi płatkami zbożowymi, naturalnym ryżem (z podobnego co warzywa i owoce powodu); dbałość o właściwe nawodnienie (min. 1,5 l czystej wody w przypadku kobiet i 2 l dla mężczyzn); spożywanie żywności bogatej w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 (orzechy włoskie, siemię lniane, tłuste ryby morskie), które charakteryzują się działaniem przeciwzapalnym (otyłość jest związana z występowaniem ogólnoustrojowego stanu zapalnego); unikanie jedzenia słodyczy, słonych przekąsek, picia alkoholu i palenia papierosów. Sformułowanie „oponka brzuszna” bądź „mięsień piwny” zna chyba każdy. Rzeczywiście, alkohol jako produkt o tzw. wysokim indeksie glikemicznym może sprzyjać powstawaniu otyłości brzusznej. W procesie zmiany nawyków żywieniowych istotnym elementem dobrej opieki będzie współpraca nie tylko z dietetykiem klinicznym, ale i psychologiem lub psychodietetykiem. Co jeść, a czego unikać, gdy pomimo diety obwód brzucha nie zmniejsza się? Bywa, że wybrane osoby uskarżają się na „duży brzuch” pomimo, że ich masa ciała jest prawidłowa lub bliska normie. Warto wówczas rozważyć włączenie zaleceń dietetycznych, które będą: eliminować lub ograniczać spożycie produktów wzdymających, gazotwórczych (np. cebula, czosnek, groch, kapusta), których spożycie może zwiększać obwód brzucha; eliminować bądź ograniczać spożycie produktów o tzw. wysokiej zawartości cząstek FODMAP (np. mleko tradycyjne, jabłka, arbuz, brokuły, produkty z mąki pszennej, nasiona roślin strączkowych, substancje słodzące typu ksylitol), które łatwo fermentując w jelitach, również mogą sprzyjać wzrostowi liczby centymetrów w pasie. Na obwód brzucha dobrze natomiast wpłynie: jak w ogólnych założeniach – regularne spożywanie posiłków, dbałość o nawodnienie, podaż błonnika pokarmowego i stała dawka aktywności fizycznej; w przypadku problemów z zaparciami – przyjmowanie aptecznego „błonnika rozpuszczalnego”, który ułatwi regularne wypróżnianie się; unikanie soli (w tym tej ukrytej w wędlinach, kiełbasach, pasztetach itp.) i zastępowanie jej świeżymi bądź suszonymi ziołami oraz naturalnymi przyprawami. Gdy tradycyjne metody leczenia otyłości, w tym otyłości brzusznej, zawodzą, lekarz może rozważyć włączenie farmakoterapii, bądź też zastosowanie interwencji chirurgicznej (tzw. chirurgii bariatrycznej). Zwłaszcza ta ostatnia stanowi metodę skuteczną i trwałą w leczeniu otyłości trzewnej. Ćwiczenia na otyłość brzuszną Brak aktywności fizycznej, siedzący tryb pracy i poruszanie się tylko przy pomocy samochodu na pewno nie przysłużą się sylwetce. Aby wspomóc terapię otyłości, w tym otyłości typu brzusznego, niezbędnym elementem interwencji będzie regularny wysiłek. Zaleca się, aby ćwiczenia osób otyłych były dla nich dostosowane przez fizjoterapeutę, który weźmie pod uwagę stan zdrowia pacjenta i wynikające z niego ograniczenia. Przeciętnie, przy braku przeciwwskazań zaleca się: min. 150 minut na tydzień umiarkowanej aerobowej aktywności (docelowo 300 minut), trening siłowy 2–3 razy w tygodniu. Przykładowy jadłospis dla osób z otyłością brzuszną Śniadanie – Koktajl owocowy z dużą ilością błonnika pokarmowego i kwasami omega-3 Kefir zmiksuj ze szklanką świeżych malin, 2 łyżkami górskich płatków owsianych, garścią świeżego szpinaku baby oraz 1 łyżką świeżo zmielonego siemienia lnianego. II śniadanie – Kanapki z pastą z awokado, natką pietruszki i twarożkiem Miękkie awokado rozgnieć w miseczce, dodaj przeciśnięty przez praskę czosnek, kilka kropel soku z limonki oraz posiekaną natkę pietruszki. Pieczywo razowe posmaruj pastą, wyłóż na wierzch chudy twarożek typu grani, skrop całość świeżą oliwą z oliwek. Obiad – Grillowany kurczak z sosem jogurtowo-miętowym Pierś z kurczaka pokrój w paski, oprósz ulubionymi przyprawami bądź ziołami, zgrilluj na grillu domowym lub grillowej patelni. W międzyczasie z jogurtu naturalnego oraz świeżej mięty przygotuj sos: zmiksuj szklankę jogurtu z garścią mięty, dopraw odrobiną czosnku granulowanego, soli i pieprzu. Kurczaka podawaj z dowolną kaszą, skropionego sosem, z dodatkiem garści rzodkiewek albo innych ulubionych warzyw. Kolacja – Sałatka z łososiem, orzechami włoskimi i grzankami Do miski wrzuć dużą garść ulubionej mieszanki sałat. Dodaj czerwoną cebulę pokrojoną w krążki, plasterki zielonego ogórka, paski żółtej papryki. Na wierzch wyłóż ugotowanego na parze, rozdrobnionego łososia. W tosterze przygotuj grzanki z pieczywa graham, pokruszonymi posyp sałatkę. Całość skrop vinegretem ze świeżej oliwy z oliwek, kilku kropel soku z cytryny, miodu oraz musztardy. Jak zapobiegać otyłości brzusznej? Profilaktyka otyłości wydaje się być prosta: zdrowe odżywianie, regularna aktywność fizyczna, unikanie stresu, dbałość o odpoczynek i eliminacja szkodliwych nałogów. Zapobieganie otyłości to jednak także stała samokontrola, regularne badania diagnostyczne, mające na celu wykluczyć rozwój potencjalnych jednostek chorobowych oraz sprawna reakcja, gdy wyniki będą wątpliwe. Warto podkreślić, że otyłość, w tym otyłość brzuszna, nie pojawia się z dnia na dzień, ale jest najczęściej efektem wieloletnich zaniedbań. Stąd tak ważne jest, aby wszelkie podejmowane kroki były krokami może i niewielkimi, ale regularnymi, zmierzającymi do nauki zdrowych nawyków już na całe życie. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Wszystko, co każdy turysta wiedzieć powinien na temat pierwszej pomocy Wakacje to czas relaksu, który kojarzy nam się z przyjemnością i beztroską. Niestety jest też druga strona medalu – czas letnich wyjazdów to okres, kiedy zdarza się wielka ilość wypadków różnego rodzaju: oparzenia, zasłabnięcia, podtopienia, czy utonięcia. Każdy z nas powinien umieć się odnaleźć w tych sytuacjach i umieć udzielić pomocy poszkodowanej osobie. Cukinia – właściwości, wartości odżywcze i przepisy. Dlaczego warto jeść cukinię? Cukinia należy do rodziny dyniowatych. Jako niskokaloryczne warzywo i o niskim indeksie glikemicznym jest polecana osobom zmagającym się z insulinopornością czy cukrzycą. Jakich wartości odżywczych i witamin dostarczymy organizmowi, jedząc cukinię? Fasolka szparagowa – właściwości, wartości odżywcze, kalorie, zdrowe przepisy Fasolka szparagowa to warzywo o niskim indeksie glikemicznym, dlatego poleca się ją diabetykom, osobom cierpiącym na insulinoopornością lub walczącym z otyłością. W fasolce szparagowej istotą rolę odgrywa obecność błonnika, który pomaga regulować pracę przewodu pokarmowego. Jakie wartości odżywcze i ile kcal ma fasola szparagowa? W jaki sposób ją gotować, przechowywać i mrozić? Brzuch stresowy – czym jest i jak się go pozbyć? Spora część z nas „zajada stres”. Są jednak i tacy, którzy w momencie zwiększonego napięcia nie są w stanie tknąć czegokolwiek. Okazuje się, że w przypadku tych pierwszych skłonność do sięgania po wysokokaloryczne posiłki może wynikać z pewnych zmian fizjologicznych naszego ustroju. Czy jednak można tym tłumaczyć fakt rosnącej masy ciała i trudności w odchudzaniu, zwłaszcza gdy z uporem twierdzimy „że wcale nie jemy więcej”? Przyjrzyjmy się kortyzolowi – „hormonowi stresu”. Czy może on zwiększać ryzyko występowania „brzucha stresowego”? Glukozynolany – charakterystyka, właściwości, działania niepożądane Glukozynolany to grupa związków chemicznych charakterystyczna dla rodziny roślin potocznie nazywanych kapustnymi. W poniższym tekście przybliżymy tę grupę związków chemicznych. Sprawdziliśmy, jaki mają wpływ na nasz organizm oraz odpowiadamy na pytania: jakie mają właściwości? Czy są zdrowe? Czy powinniśmy ich unikać czy może zwiększyć ich ilość w naszej diecie? Jak radzić sobie ze stresem? Stres stanowi prawdziwą plagę naszych zabieganych i niezwykle zmiennych czasów. Prawdopodobnie nie ma osoby, która choć raz dziennie nie doświadczyłaby tej reakcji organizmu na czynniki postrzegane jako zagrożenie. O ile w odległych czasach stres pomagał człowiekowi, bo pozwalał mu zareagować odpowiednio na niebezpieczeństwo, o tyle współcześnie często jest on większym zagrożeniem niż samo zjawisko, w reakcji, na które jest wyzwalany. Lateks – charakterystyka, właściwości, zastosowanie, szkodliwość W poniższym tekście przybliżamy to, czym jest lateks i w jakich produktach możemy go znaleźć. Odpowiadamy również na pytania, czy lateks jest szkodliwy oraz co robić w przypadku wystąpienia alergii na ten materiał. Zapraszamy do lektury. Jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie? Praktyczne porady Skończyłeś urlop i masz trudności z odnalezieniem się na nowo w pracy? A może Twój urlop dopiero nadchodzi, ale nauczony doświadczeniem już teraz obawiasz się, co czeka Cię w pracy po powrocie? Przeczytaj 6 praktycznych porad na to, jak przetrwać pierwsze dni w pracy po urlopie. Zrozumieć zagrożenie wynikające z odporności na leptynę Jeżeli należysz do większości, walczysz z co najmniej kilkoma dodatkowymi kilogramami. Jeśli do tego jesteś po 40-stce - są one niestety prawdopodobnie gromadzone w najmniej pożądanym miejscu twojego ciała. Otyłość brzuszna jest czymś więcej niż tylko szpecącym kłopotem. Tłuszcz, który gromadzi się na twoim brzuchu jest niezmiernie niebezpieczny! A to za sprawą promowania przez niego uwalniania prozapalnych cytokin, które wydają się być związane z prawie każdą chorobą zwyrodnieniową powodowaną przez proces starzenia się. Otyłość brzuszna jest charakterystyczną cechą zespołu metabolicznego, znanego również jako “zespół x” lub “przedcukrzyca”. Jest konfiguracją pozornie niewinnych patologicznych procesów, które umieszczają cię w grupie podniesionego ryzyka powstania chorób serca, cukrzycy, nowotworu, udaru i demencji. Aż do niedawna, wydawało się, że tylko niewielu ludzi jest w stanie zredukować nadmierny tłuszcz brzuszny. Na szczęście, badania zidentyfikowały mechanizm potencjalnie odwracający zarówno uporczywe przybieranie na wadzę w średnim wieku, jak i związane z nim markery zespołu metabolicznego, takie jak wysoki poziom glukozy, LDL i białka C-reaktywnego we krwi. Czym jest leptyna? Leptyna jest hormonem produkowanym przez adipocyty (komórki tłuszczowe), którego zadaniem jest utrzymanie szczupłej budowy ciała poprzez co najmniej dwa różne mechanizmy: Pierwszy moduluje apetyt poprzez wiązanie do receptorów w określonym obszarze mózgu, znanego jako podwzgórze, sygnalizując o sytości.[1] Zazwyczaj, stan organizmu w wyniku dobrego odżywiania przekłada się na wzrost produkcji leptyny i w efekcie, podniesienie jej poziomu w osoczu, informując podwzgórze, aby ograniczyć głód. W drugim, leptyna poprawia zdolność organizmu do wykorzystania zgromadzonego tłuszczu jako źródła energii.[2] Leptyna zwróciła uwagę społeczności medycznej w połowie lat 90-tych, kiedy podawana w formie zastrzyków wywołała 30% utratę wagi u genetycznie otyłych myszy w ciągu dwóch tygodni.[3] W 1995 roku, naukowcy uwierzyli, że w końcu odkryli „święty Graal kontroli wagi”. Szybko rozpoczęto wówczas przeprowadzanie badań na otyłych ludziach, ale spodziewane rezultaty nigdy się nie pojawiły - apetyt nie został zahamowany, a waga nie drgnęła. Chociaż badacze byli zawiedzeni kiedy suplementacja leptyną nie wywołała pożądanych rezultatów - utraty wagi u ludzi, nie byli tym zupełnie zaskoczeni. Poprzednie próby ujawniły, że otyłe osoby miały już podniesiony poziom leptyny w osoczu w porównaniu z badanymi o prawidłowej wadze ciała. W rzeczywistości, badania rozstrzygająco wykazały, że całkowita ilość tłuszczu ciała, jak i wielkość pojedynczych komórek tłuszczowych, korelują bezpośrednio z ilością produkowanej leptyny.[4] Krótko mówiąc, im więcej masz tkanki tłuszczowej tym więcej leptyny będzie w twoim krwiobiegu. Wymaga to zadania oczywistego pytania: dlaczego stan leptyny, która zazwyczaj pomaga zachować szczupłą sylwetkę, u osób otyłych jest stale podniesiony? Naukowcy wierzą, że pewien paradoks mógłby wyjaśnić nabytą odporność na leptynę.[5] Skoro nadwaga prowadzi do chronicznie podniesionych poziomów tego hormonu, badacze wysunęli hipotezę, że przedłużona ekspozycja na przeciążenia leptyną, może w końcu spowodować, że tkanki staną się na nią “odporne”, tracąc normalną zdolność reakcji.[6] Ponad dekadę później, badacze nadal ciężko pracują aby to wyjaśnić. Okazuje się, że jest to nadzwyczaj skomplikowana zależność między genami i hormonami. Niemniej jednak, wiele aspektów dotyczących odporności na leptynę już z powodzeniem odszyfrowano i opisano w literaturze naukowej. Na przykład, teraz wiemy, że odporność na leptynę ma wiele wspólnego z insulinoodpornością. Podobnie jak w przypadku insuliny, odporność na leptynę jest chronicznym stanem zapalnym, który bezpośrednio przyczynia się do stopniowego przybierania na wadzę, które następnie w pocie czoła staramy się zrzucić, a na koniec znów ważymy więcej. Jednak wizualne konsekwencje odporności na leptynę powinny być twoim najmniejszym zmartwieniem! Za tłuszczem zgromadzonym na brzuchu stoi problem fizjologicznego zaburzenia, który stawia cię w grupie zwiększonego ryzyka powstania wielu chorób, począwszy od cukrzycy, choroby serca i nowotworu, a skończywszy na udarze [7] i demencji.[8] Jak odporność na leptynę sprawia, że jesteś otyły i chory Przewlekła otyłość prowadzi do chronicznie podniesionego poziomu leptyny, co sprawia, że tkanki, w szczególności adipocyty i neurony, w końcu tracą zdolność do reakcji. Wraz ze zwiększeniem się wielkości i liczby adipocytów przy dodatkowych kilogramach, w krwiobiegu pojawia się coraz więcej leptyny, która próbuje wysłać informację do mózgu o tym, że zmagazynowany tłuszcz jest wystarczający, a apetyt musi zostać zahamowany. Ponieważ jednak te same komórki tłuszczowe ciągle obcują z podniesionymi poziomami leptyny, tracą stopniowo wrażliwość na nią. Można przypuszczać, że nieodpowiednia wrażliwość receptorów przekłada się na zmniejszoną reakcję, która powoduje dwa negatywne skutki. Po pierwsze, normalna oksydacja kwasów tłuszczowych (spalanie tłuszczu) w adipocytach ulega znacznemu spadkowi. Po drugie, adipocyty stają się mniej skłonne absorbować wolne kwasy tłuszczowe z krwiobiegu. Wynikiem nadmiaru kwasów tłuszczowych płynących w krwiobiegu jest czynna insulinoodporność tkanek obwodowych, takich jak mięśnie.[9] Tak jak w przypadku komórek tłuszczowych odpornych na leptynę, insulinoodporne komórki mięśniowe tracą swoją wrażliwość na insulinę. W rezultacie, cząsteczki glukozy nie mogą wejść do tkanki mięśnia, tym samym podnosząc poziom cukru we krwi. Wątroba wykrywając hiperglikemię stara się zapobiec jej postępowi do rozwiniętej formy cukrzycy typu 2, odpowiadając przez rozkład cząsteczek cukru i przekształcanie ich do bardziej wolnej postaci kwasów tłuszczowych. Z kolei, dodatkowe wolne kwasy tłuszczowe przyczyniają się do zwiększonego magazynowania tłuszczu i produkcji leptyny oraz nasilania odporności na nią i cały cykl się powtarza powodując efekt kuli śnieżnej.[10] Niestety, adipocyty nie są jedynymi komórkami, które podporządkowują się efektom chronicznie podniesionego poziomu leptyny. W wyniku wystąpienia odporności na nią, neurony w podwzgórzu również wykazują zmniejszoną reakcję na leptynę w krwiobiegu. Można temu przeciwdziałać wstrzykując ją bezpośrednio do mózgu, co dowodzi, że - w przeciwieństwie do adipocytów - neuronowe receptory leptyny zachowują swoje normalne zdolności pomimo ogólnej odporności organizmu na nią.[11] Dzięki grupie naukowców z University of Pittsburgh’s Department of Cell Biology and Physiology, jesteśmy teraz o jeden krok bliżej w zrozumieniu mechanizmów wyjaśniających to zjawisko.[12] Ostatnio badacze z Pittsburgh zidentyfikowali klasę białek w ludzkiej krwi, które bezpośrednio oddziałują z leptyną w osoczu. Jednym z nich jest białko C reaktywne (CRP),[13] marker zapalenia ogólnoustrojowego i predyktor ryzyka chorób serca, które znów są w centrum uwagi dzięki niedawnym badaniom wykazującym, że podniesione poziomy CRP podwajają szanse pacjenta na śmierć w pierwszych 28 dniach, po przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego.[14] Wcześniejsze badania połączyły podniesione CRP, produkowane przez adipocyty i komórki wątroby, z zarówno większą otyłością, jak i podniesionym poziomem leptyny w osoczu. Ale prawdziwy przełom nastąpił, kiedy naukowcy odkryli, że ludzkie CRP związuje leptynę i działając w ten sposób może zapobiec informowaniu przez nią o sytości. W badaniach przedklinicznych, zastrzyk ludzkiego białka CRP podany otyłym, cierpiącym na niedostatek leptyny myszom, zablokował zwykle obserwowane efekty suplementacji leptyny i zapobiegły utracie wagi. U gryzoni genetycznie zaprojektowanych, by wyprodukować ludzkie CRP, wpływ leptyny na kontrolę apetytu i regulację wagi zostały stępione. Autorzy badania sugerują, że ludzki CRP wiążący się do leptyny, może interferować ze zdolnością leptyny do przejścia przez barierę krew-mózg, aby dojść do podwzgórza.[15] Bez dostępu do tych kontrolujących apetyt neuronów, ilość leptyny w krwiobiegu nie ma znaczenia. Nawet w przypadku ekstremalnej otyłości i odpowiednio podniesionego poziomu leptyny w surowicy, sygnał sytości nigdy nie zostaje wywołany, ponieważ CRP wiąże leptynę i nie dopuszcza do przekroczenia bariery krew-mózg, by zahamować apetyt. Dzięki blokowaniu jej fizjologicznych funkcji, CRP jest potężnym komponentem nasilającym problem odporności na leptynę oraz przybierania na wadze. Co musisz wiedzieć: zagrożenie wynikające z odporności na leptynę Niedawne badania ujawniły nową metodę zmniejszania dodatkowego tłuszczu brzusznego i związanych z nim markerów zespołu metabolicznego. Dodatkowe kilogramy nie tylko szpecą, ale mogą również przyczynić się do znacznie zwiększonego ryzyka wielu chorób. Tłuszcz brzuszny, charakterystyczna oznaka zespołu metabolicznego, jest szczególnie niebezpieczny, ponieważ promuje uwalnianie prozapalnych cytokin. Leptyna jest hormonem, który jest kluczowy dla utrzymywania szczupłej budowy ciała. Odporność na leptynę — niezdolność do reakcji na sygnał leptyny wywołujący sytość — związana jest z niezdolnością do zrzucenia kilogramów i tendencją do rozwoju wielu chorób. Wyciąg z afrykańskiej rośliny Irvingia gabonensis - mango afrykańskiego daje możliwość poprawy odporności na leptynę, wspomagając utratę wagi i zwalczając składowe zespołu metabolicznego. W podwójnie ślepej próbie, zdrowe, ale mające nadwagę osoby, które stosowały suplementację wyciągu z mango afrykańskiego - Irvingia, straciły średnio 12,7 kg w ciągu 10 tygodni. Zaobserwowano również spadek w procentowej zawartości tłuszczu ciała i obwodzie w talii, tak jak i w metabolicznych parametrach, wliczając w to cholesterol, LDL, białko C reaktywne i glukozę na czczo. Irvingia ułatwia rozkład tłuszczów dzięki redukcji enzymu (dehydrogenaza glicerolo-3-fosforanowa) towarzyszącego przemianie metabolicznej glukozy i trójglicerydów w tłuszcz magazynowany w adipocytach. Co więcej, irvingia podnosi poziom adiponektyny, hormonu, uwrażliwiającego na insulinę oraz hamuje trawienny enzym amylazę, który jest związany z trawieniem węglowodanów. Dotychczasowe badania kliniczne wykazały, że Irvingia gabonensis w dawce 150 mg dwa razy dziennie jest bezpieczną, efektywną metodą na utratę zbędnego tłuszczu i walkę ze składowymi zespołu metabolicznego. Odporność na leptynę - co da się zrobić? Dzięki zmianie stylu życia można zapobiec zapaleniu ogólnoustrojowemu i wszystkim jego negatywnym konsekwencjom, wliczając w to odporność na leptynę. Unikanie prozapalnych posiłków o wysokich indeksach glikemicznych i przetworzonego jedzenia, stosowanie suplementacji z przeciwzapalnymi, istotnymi kwasami tłuszczowymi omega 3 i regularne stosowanie ćwiczeń, może udaremnić powstanie chronicznego zapalenia i pomóc utrzymać zdrową wagę ciała. Co jeśli jesteś jedną z milionów osób, które w wyniku połączenia warunków życia, genetyki i/lub ekspozycji na toksyny środowiskowe, już cierpi na pewien stopień chronicznego zapalenia i nadmiar kilogramów?[16] Niestety, choćbyś o dziś sumiennie przystąpił do zdrowego stylu życia (zapobiegającemu powstawaniu stanów zapalnych), badania wyraźnie wskazują, że będzie ci znacznie trudniej stracić na wadzę, jeżeli jesteś odporny na leptynę.[17] Jeśli masz nadwagę, prawie na pewno cierpisz na pewien stopień odporności na leptynę. Co więcej, około 90% ludzi, którzy skutecznie stracili na wadze w przeszłości, szybko poświadczą, że utracone kilogramy mają niesamowitą skłonność do ponownego pojawiania się, w dodatku często wraz z dodatkowymi „kolegami”. Obecnie, dzięki badaniom nad odpornością na leptynę, naukowcy zaczynają zdawać sobie sprawę, że sama redukcja wagi może uruchomić jeszcze jeden dokuczliwy cykl, który sprawia, że utrzymanie szczupłej sylwetki staje się nadzwyczaj trudne. Oto sposób w jaki to działa: Jak sobie przypominasz, produkcja leptyny ma związek z otyłością. Jej stan naturalnie podnosi się lub spada wraz z odpowiednio powiększonym lub zmniejszonym tłuszczem ciała. Jeżeli jednak nadwaga jest dość spora lub trwa od wystarczająco długiego czasu, by sprowokować rozwój odporności na leptynę, kolejna utrata wagi wydaje się powodować stan “względnego niedoboru leptyny”.[18] W zasadzie, gdy byłeś otyły, ilość leptyny, którą potrzebuje twoje ciało by pozostać szczupłym, może przewyższyć to, co twoje “szczupłe ja” (i odpowiednio zmniejszone gromadzenie tłuszczów) może wyprodukować. Przy względnym niedoborze leptyny, adaptacja do metabolizmu mięśni i przekształcanie we współczulną i autonomiczną funkcję hormonów powoduje, że odzyskanie wagi jest prawie nieuniknione. W badaniach nad względnym niedoborem leptyny i egzogenną leptyną już udało się uzyskać pewien sukces,[19] ale — nawet jeśli nie masz nic przeciwko codziennym zastrzykom do końca swojego życia — suplementacja leptyny jest ryzykowną sprawą! Przede wszystkim jej nadmiar, prowadzi do niepożądanej odporności. Ponadto leptyna nie jest jedynym czynnikiem kontroli wagi. Podobnie jak w przypadku każdego dobrego hormonu, jej wpływ na cały organizm jest szeroki i złożony. Dostateczne zrozumienie zdrowotnych skutków nieadekwatnego użycia leptyny może zając całe lata. Aktualne badanie sugerują, że podniesiony jej poziom prowokuje wzrost pewnych guzów, wliczając w to wiele form nowotworu piersi (co pomaga wyjaśnić wyższe ryzyko nowotworu piersi obserwowanego u kobiet z nadwagą).[20] Ponadto, panuje przekonanie, że chronicznie wysoki stan leptyny w osoczu podnosi ryzyko udaru [21] i rozwija sercową hipertrofię (powiększenie serca).[22] A zatem suplementacja leptyną prawdopodobnie nie jest rozwiązaniem. Co jeśli, zamiast tego, istnieje jakiś sposób na zatrzymanie nasilającej się odporności na leptynę i powodującej spięcia we wszystkich procesach. Zgodnie z przełomowymi badaniami, być może udało nam się je znaleźć. Mango afrykańskie Głęboko w bujnych, tropikalnych dżunglach Kamerunu rośnie roślina znana jako mango afrykańskie (Irvingia gabonensis). Wyciąg z nasion owoców, będący od dawna częścią miejscowej, kulinarnej tradycji, obecnie cieszy się szerokim zainteresowaniem w literaturze naukowej [23] z powodu jego niesamowitej zdolności do wywoływania utraty wagi przy braku jakichkolwiek innych zmian w stylu życia. Ponieważ trwające badania starają się wyjaśnić wiele mechanizmów działania tej nadzwyczajnej rośliny, szybko stało się oczywiste, że jedna z jego licznych właściwości może wiązać się bezpośrednio ze zdolnościami do zwalczania odporności na leptynę dzięki obniżaniu poziomów CRP – białka C reaktywnego. W pewnym badaniu przeprowadzonym metodą podwójnie ślepej próby, 102 zdrowe, ale mające nadwagę osoby, otrzymywały 150 mg wyciągu Irvingia bądź placebo, dwa razy dziennie przed posiłkami, przez okres 10 tygodni. Na koniec testu, w grupie doświadczalnej wykazano znaczną, statystyczną poprawę w każdym z dziesięciu parametrów odnoszących się do budowy ciała oraz zdrowia.[24] Po 10 tygodniach, grupa przyjmująca Irvingia straciiła średnio 12,7 kg (13,1 % spadek wagi ciała), zrzuciła 17 cm w talii i zmniejszyła całkowity tłuszcz ciała o średnio 18,4 %.[25] Chociaż redukcja wagi i poprawa w budowie ciała była tak spektakularna, zmiany w osoczu w markerach zapalenia i predyktorach choroby serca i cukrzycy być może były nawet bardziej nadzwyczajne. W grupie przyjmującej mango afrykańskie wykazano 26% zmniejszenie całkowitego cholesterolu, 27% redukcję lipoprotein o niskiej gęstości (LDL), 32% spadek stanu glukozy na czczo we krwi oraz aż o 52 % mniejsze stężenie CRP w osoczu.[26] Do dnia dzisiejszego, nie istnieje żaden składnik — ani farmaceutyczny ani nutraceutyczny — który może nawet zbliżyć się do rozmiaru i zasięgu wyników zaobserwowanych podczas 10-tygodniowej próby klinicznej nad mango afrykańskim - Irvingia gabonensis. Ale w jaki sposób naturalny wyciąg roślinny może przynosić korzyści o tak szerokim spektrum? Jak mówi Profesor Julius Oben, badacz naukowy, biochemik i wykładowca na University of Yaounde I in Cameroon, otyłość i zespół metaboliczny są wielopłaszczyznowymi i złożonymi procesami. Twierdzi on, że nadzwyczajna skuteczność Irvingia wynika z licznych, różnych fizjologicznych parametrów na które wpływa. Cytując profesora: “jeżeli nie bierzesz pod uwagę oraz nie zajmiesz się każdą częścią składową otyłości, nie zajdziesz daleko”. Rozmaitość mechanizmów działania mango afrykańskiego jest zdumiewająca. Oprócz jego korzystnego wpływu na równowagę leptyny, posiada również ważne, wspierające zdrowie działanie na inne hormony, wliczając w to adiponektynę i insulinę, jak również enzymy takie jak amylaza i dehydrogenaza glicerolo-3-fosforanowa.[27] Podobnie jak leptyna, adiponektyna produkowana jest w adipocytach i odgrywa ważną rolę w utrzymaniu normalnego metabolizmu i zdrowej wagi ciała. W przeciwieństwie do leptyny, jej produkcja jest odwrotnie proporcjonalna do otyłości. Panuje przekonanie, że następujący wraz z utratą wagi, podniesiony poziom adiponektyny w krwiobiegu pośrednio poprawia odpowiedź na insulinę. Badania wykazały, że adiponektyna posiada przeciwzapalne, przeciwcukrzycowe i kardioprotekcyjne właściwości.[28] Podobnie jak w przypadku TZD (tiazolidynodion, rodzaj leku na cukrzycę), wykazano, że podawanie in vitro mango afrykańskiego pobudza produkcję mniejszych, bardziej wrażliwych na insulinę adipocytów, co pośrednio zwiększa poziom adiponektyny w osoczu. Badanie ukazuje, że Irvingia bezpośrednio pobudza również ekspresję genów adiponektyny w adipocytach.[29] Pod koniec 10-tygodniowej, opisanej wcześniej próby, przeciętne stężenie adiponektyny w osoczu badanych wzrosła o 160%![30] Ale korzystny wpływ wyciągu na adiponektynę i leptynę to tylko ułamek tego jak Irvingia zwalcza, a nawet odwraca insulinoodporność. Podczas eksperymentu wykazano również, że mango afrykańskie hamuje amylazę,[31] enzym trawienny, odpowiedzialny za rozkład węglowodanów do cukrów prostych. W wyniku tego, Irvingia zmniejsza tempo, w którym glukoza dostaje się do krwiobiegu. To z kolei, w praktyce zmniejsza indeks glikemiczny absorbowanych węglowodanów i redukuje ich reakcję na insulinę, działając jako środek przeciwcukrzycowy i przeciwzapalny. Irvingia hamuje również dehydrogenazę glicerolo-3-fosforanową, enzym produkowany w adipocytach umożliwiający przekształcenie glukozy z krwi do trójglicerydów (tłuszczu). W gruncie rzeczy Irvingia zmniejsza ilość połykanych cukrów, gromadzonych jako tłuszcz. Panuje przekonanie, że efekt ten pomaga łagodzić zarówno odporność na leptynę, jak i insulinę dzięki zmniejszaniu ogólnej otyłości i zwiększaniu stanu adiponektyny w osoczu.[32] Co z niepożądanymi reakcjami? Można by sądzić, że mango afrykańskie, któremu przypisuje się tak szeroki zasięg potężnych, fizjologicznych efektów, może nieść ze sobą pewne ryzyko zdrowotne. Jedynym poważnym, zgłoszonym przez badane osoby skutkiem ubocznym był spadek apetytu — przypuszczalnie w wyniku istotnego zmniejszenia stanu CRP (białka C reaktywnego) w osoczu, który umożliwia leptynie w podwzgórzu sygnalizowanie sytości. Chociaż długotrwałe stosowanie wyciągu nie zostało jeszcze zbadane, profesor Oben wierzy, że jest niewiele powodów by podejrzewać, że długa suplementacja Irvingia może nieść jakieś niebezpieczeństwo. Lokalna populacja spożywała przecież mango afrykańskie przez wieki nie cierpiąc przy tym na żadne oczywiste efekty uboczne. Przeciwnie, uwagę naukowców zwróciła niezwykła odporność na cukrzycę i otyłość wykazywana przez członków dwóch miejscowych plemion. Profesor Oben i jego współpracownicy zdali sobie wkrótce sprawę, że dwie ojczyste społeczności łączyło coś unikalnego — obie spożywały nasiona Irvingia jako środki zagęszczające zupy, a jedli ich wiele! W środkowo zachodnim regionie Afryki, gdzie zamieszkują niezwykle szczupłe i zdrowe osoby, “krzak mangowca” — Irvingia, jest pokarmem sprzedawanym na każdym rynku, a typowa lokalna kuchnia wlicza w menu przynajmniej jeden posiłek z Irvinga dziennie. Cytując profesora Obena: “proces ekstrakcji nie różni się za bardzo od naszego gotowania”. “Spożywana jest rzeczywiście w formie, którą podawaliśmy w naszych badaniach. Miejscowi ludzie, jedzą mango afrykańskie 10 razy w tygodniu przez całe życie”. Co ciekawe, dr Oben wywnioskował, że otyłość staje się epidemią w wielu mniej rozwiniętych krajach, w których typ zachodniej, wysokotłuszczowej diety stał się symbolem pozycji. Podsumowanie Jednym z najbardziej frustrujących problemów spotykających osoby będące w średnim wieku jest wzrost tłuszczu w okolicy brzucha, który jest oporny na działanie większości diet i programów ćwiczeń. Tycie w tym obszarze nie tylko kosmetycznie szpeci, ale stanowi podstawę dla powstania wielu chorób zwyrodnieniowych. Faktycznie, nowe badania wykazały, że nawet u ludzi, których nie uznaje się za otyłych, tylko 5 cm dodatkowego tłuszczu brzusznego zwiększa ryzyko śmierci u mężczyzn o 17% a kobiet o 13%.[33] Teraz wiemy, że zjawisko zwane odpornością na leptynę odgrywa główną rolę w rozwoju brzusznej otyłości. Na szczęście dr Oben i jego pracownicy naukowi zidentyfikowali ekstrakt roślinny (Irvingia), który nie tylko odwraca odporność na leptynę, ale również ułatwia rozkład tłuszczu dzięki redukowaniu enzymu (dehydrogenaza glicerolo-3-fosforanowa), który umożliwia glukozie zostanie zgromadzonym jako trójglicerydy w adipocytach. Irvingia zwiększa również poziom adiponektyny, hormonu uwrażliwiającego na insulinę i hamuje enzym trawienny - amylazę, który umożliwia rozkład i absorpcję spożywanych węglowodanów do krwiobiegu. Materiał wykorzystany za zgodą Life Extension. Wszelkie prawa zastrzeżone. + Luista źródeł naukowych [1] Sahu A. Leptin signaling in the hypothalamus: emphasis on energy homeostasis and leptin resistance. Front Neuroendocrinol. 2003 Dec;24(4):225-53.[2] Wang MY, Orci L, Ravazzola M, Unger RH. Fat storage in adipocytes requires inactivation of leptin’s paracrine activity: implications for treatment of human obesity. Proc Natl Acad Sci USA. 2005 Dec 13;102(50):18011-6.[3] Halaas JL, Gajiwala KS, Maffei M, et al. Weight-reducing effects of the plasma protein encoded by the obese gene. Science. 1995 Jul 28;269(5223):543-6. [4] Halaas JL, Gajiwala KS, Maffei M, et al. Weight-reducing effects of the plasma protein encoded by the obese gene. Science. 1995 Jul 28;269(5223):543-6. Considine RV, Sinha MK, Heiman ML, et al. Serum immunoreactive-leptin concentrations in normal-weight and obese humans. N Engl J Med. 1996 Feb 1;334(5):292-5. [5] Considine RV, Sinha MK, Heiman ML, et al. Serum immunoreactive-leptin concentrations in normal-weight and obese humans. N Engl J Med. 1996 Feb 1;334(5):292-5. Hamann A, Matthaei S. Regulation of energy balance by leptin. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 1996;104(4):293-300. [6] Hamann A, Matthaei S. Regulation of energy balance by leptin. Exp Clin Endocrinol Diabetes. 1996;104(4):293-300. [7] Towfighi A, Ovbiagele B. Metabolic syndrome and stroke. Curr Diab Rep. 2008 Feb;8(1):37-41. [8] Yaffe K, Kanaya A, Lindquist K, et al. The metabolic syndrome, inflammation, and risk of cognitive decline. JAMA. 2004 Nov 10;292(18):2237-42. [9] Kraegen EW, Cooney GJ. Free fatty acids and skeletal muscle insulin resistance. Curr Opin Lipidol. 2008 Jun;19(3):235-41. [10] Martin SS, Qasim A, Reilly MP. Leptin resistance: a possible interface of inflammation and metabolism in obesity-related cardiovascular disease. J Am Coll Cardiol. 2008 Oct 7;52(15):1201-10. [11] Harris RB. Leptin—much more than a satiety signal. Annu Rev Nutr. 2000;20:45-75. Wilsey J, Zolotukhin S, Prima V, Scarpace PJ. Central leptin gene therapy fails to overcome leptin resistance associated with diet-induced obesity. Am J Physiol Regul Integr Comp Physiol. 2003 Nov;285(5):R1011-20. [12] Chen K, Li F, Li J, et al. Induction of leptin resistance through direct interaction of C-reactive protein with leptin. Nat Med. 2006 Apr;12(4):425-32. [13] Chen K, Li F, Li J, et al. Induction of leptin resistance through direct interaction of C-reactive protein with leptin. Nat Med. 2006 Apr;12(4):425-32. [14] Kuch B, von SW, Kling B, et al. Differential impact of admission C-reactive protein levels on 28-day mortality risk in patients with ST-elevation versus non-ST-elevation myocardial infarction (from the Monitoring Trends and Determinants on Cardiovascular Diseases [MONICA]/Cooperative Health Research in the Region of Augsburg [KORA] Augsburg Myocardial Infarction Registry). Am J Cardiol. 2008 Nov 1;102(9):1125-30. [15] Chen K, Li F, Li J, et al. Induction of leptin resistance through direct interaction of C-reactive protein with leptin. Nat Med. 2006 Apr;12(4):425-32. [16] Shoemaker RC, House DE. Sick building syndrome (SBS) and exposure to water-damaged buildings: time series study, clinical trial and mechanisms. Neurotoxicol Teratol. 2006 Sep;28(5):573-88. [17] Dagogo-Jack S, Fanelli C, Paramore D, Brothers J, Landt M. Plasma leptin and insulin relationships in obese and nonobese humans. Diabetes. 1996 May;45(5):695-8. [18] Kalra SP. Central leptin insufficiency syndrome: an interactive etiology for obesity, metabolic and neural diseases and for designing new therapeutic interventions. Peptides. 2008 Jan;29(1):127-38. [19] Park BH, Wang MY, Lee Y, et al. Combined leptin actions on adipose tissue and hypothalamus are required to deplete adipocyte fat in lean rats: implications for obesity treatment. J Biol Chem. 2006 Dec 29;281(52):40283-91. Rosenbaum M, Goldsmith R, Bloomfield D, et al. Low-dose leptin reverses skeletal muscle, autonomic, and neuroendocrine adaptations to maintenance of reduced weight. J Clin Invest. 2005 Dec;115(12):3579-86. [20] Sulkowska M, Golaszewska J, Wincewicz A, et al. Leptin—from regulation of fat metabolism to stimulation of breast cancer growth. Pathol Oncol Res. 2006;12(2):69-72. [21] Soderberg S, Stegmayr B, Hlbeck-Glader C, et al. High leptin levels are associated with stroke. Cerebrovasc Dis. 2003;15(1-2):63-9. [22] Ren J. Lessons from the leptin paradox in cardiac regulation—too much versus too little. J Physiol. 2005 Jun 1;565(Pt 2):347. [23] Oben JE, Ngondi JL, Momo CN, Agbor GA, Sobgui CS. The use of a Cissus quadrangularis/Irvingia gabonensis combination in the management of weight loss: a double-blind placebo-controlled study. Lipids Health Dis. 2008;712. Ngondi JL, Oben JE, Minka SR. The effect of Irvingia gabonensis seeds on body weight and blood lipids of obese subjects in Cameroon. Lipids Health Dis. 2005 May 25;412. [24] Ngondi JL, Matsinkou R, Oben JE. The use of Irvingia gabonensis extract (IGOB131) in the management of metabolic syndrome in Cameroon. 2008. Submitted for publication. [25] Ngondi JL, Matsinkou R, Oben JE. The use of Irvingia gabonensis extract (IGOB131) in the management of metabolic syndrome in Cameroon. 2008. Submitted for publication. [26] Ngondi JL, Oben JE, Minka SR. The effect of Irvingia gabonensis seeds on body weight and blood lipids of obese subjects in Cameroon. Lipids Health Dis. 2005 May 25;412. Ngondi JL, Matsinkou R, Oben JE. The use of Irvingia gabonensis extract (IGOB131) in the management of metabolic syndrome in Cameroon. 2008. Submitted for publication. [27] Oben JE, Ngondi JL, Blum K. Inhibition of adipogenesis by Irvingia gabonensis seed extract (IGOB131) as mediated via down regulation of the PPAR gamma and leptin genes, and up-regulation of the adiponectin gene. Lipids Health Dis. 2008 Nov 13;7(1):44. Ngondi JL, Djiotsa EJ, Fossouo Z, Oben J. Hypoglycaemic effect of the methanol extract of irvingia gabonensis seeds on streptozotocin diabetic rats. Afr J Trad CAM. 2006;3:74–7. [28] Ouchi N, Shibata R, Walsh K. Targeting adiponectin for cardioprotection. Expert Opin Ther Targets. 2006 Aug;10(4):573-81. [29] Oben JE, Ngondi JL, Blum K. Inhibition of adipogenesis by Irvingia gabonensis seed extract (IGOB131) as mediated via down regulation of the PPAR gamma and leptin genes, and up-regulation of the adiponectin gene. Lipids Health Dis. 2008 Nov 13;7(1):44. [30] Ngondi JL, Matsinkou R, Oben JE. The use of Irvingia gabonensis extract (IGOB131) in the management of metabolic syndrome in Cameroon. 2008. Submitted for publication. [31] Ngondi JL, Djiotsa EJ, Fossouo Z, Oben J. Hypoglycaemic effect of the methanol extract of irvingia gabonensis seeds on streptozotocin diabetic rats. Afr J Trad CAM. 2006;3:74–7. [32] Oben JE, Ngondi JL, Blum K. Inhibition of adipogenesis by Irvingia gabonensis seed extract (IGOB131) as mediated via down regulation of the PPAR gamma and leptin genes, and up-regulation of the adiponectin gene. Lipids Health Dis. 2008 Nov 13;7(1):44. [33] Pischon T, Boeing H, Hoffmann K, et al. General and abdominal adiposity and risk of death in Europe. N Engl J Med. 2008 Nov 13;359(20):2105-20. 9 lip 15 09:51 Otyłość brzuszna u kobiet to problem, za który odpowiadają nadnercza, wydzielające hormony budujące mięśnie oraz hormony stresu. Dieta wspomagająca odchudzanie brzucha powinna opierać się na produktach węglowodanowych, mlecznych i warzywnych, pobudzających pracę przysadki i tarczycy, odciążającej nadnercza. 8 Zobacz galerię SL / Shutterstock Otyłość brzuszna - przyczyny Otyłość brzuszna u kobiet, to otyłość typu "jabłko", czyli duży, wystający brzuch przy jednocześnie szczupłych kończynach. Aby rozpoznać problem, należy zmierzyć obwód pasa - u kobiet musi przekraczać 88 cm. Przede wszystkim otyłość brzuszna przyczyny ma w zaburzeniach hormonalnych. To hormony wpływają na odkładanie się tłuszczu w okolicy brzucha, bioder i pośladków. Stąd też najczęściej problem dotyczy kobiety po okresie menopauzy, kiedy ilosć żeńskich hormonów maleje. Gdy do tego dodamy przyjmowanie pewnych leków, nieprawidłową dietę i brak ruchu, odkrywamy inne, równie poważne przyczyny - otyłość brzuszna u kobiet i mężczyzn może mieć inne powody, ale takie same skutki dla zdrowia. Otyłość brzuszna - dieta, która wspiera chudnięcie brzucha Otyłość brzuszna u kobiet jest możliwa do zlikwidowania dzięki wprowadzeniu i przestrzeganiu odpowiedniej diety oraz aktywności fizycznej. Dziś skupimy się na temacie dieta na otyłość brzuszną. W diecie wskazane są: owoce - melony, jagody, wszystkie warzywa i kiełki, drób, produkty pełnoziarniste, białko kurze, czosnek, odtłuszczone produkty mleczne, chude mięsa. Umiarkowanie należy spożywać: oliwki, oliwę, awokado, migdały, orzeszki ziemne, przyprawy, miód i syrop klonowy, soki owocowe i warzywne, kofeinę. W niewielkich ilościach: śmietanę, masło, ser, sosy, wyroby z białej mąki, czekoladę, podroby, czerwone mięso, alkohol. Nie należy jeść: tłustych mięs, pleśniowego sera, produktów fast food oraz pić kawy, dzięki którym otyłość brzuszna może się pogłębiać. Wskazane jest picie dużej ilości wody i herbatek ziołowych. Dieta na otyłość brzuszną wymaga także zwiększenie wysiłku fizycznego. Trzeba pamiętać, iż dieta jedynie wspomaga chudnięcie brzucha, nie odchudza go! Oprócz diety bardzo ważne są ćwiczenia i masaże. Otyłość brzuszna - dieta, zasady ogólne Trwa: 8 do 21 dni, odchudza: 1,5-2 kg przez 8 dni, można ją powtarzać: za każdym razem, gdy mamy za duży brzuch, polecana: wszystkim zdrowym, dorosłym osobom ze skłonnością lub otyłością brzuszną, niewskazana dla: dzieci, kobiet ciężarnych i karmiących, osób z otyłością w dolnych częściach ciała, szczególnie bogata w: witaminy z grupy B, witaminy C, A, E, D, potas, białko oraz błonnik, dzienna dawka kalorii: około 1000. Opinia eksperta, dr hab. n. med. Małgorzaty Kozłowskiej-Wojciechowskiej: Bardzo ważne jest pamiętanie o tym, że powyższa dieta nie sprawi, że otyłość brzuszna zniknie, lecz tylko wspomaga odchudzanie brzucha. Wspierana ćwiczeniami i przestrzeganiem wskazówek, co jeść można, a czego należy unikać - pozwala zrzucić 1,5 kg w 7 dni. Dieta jest zdrowa, smaczna i urozmaicona. Polecam ją z przekonaniem, że okaże się skuteczna i otyłość brzuszna przestanie być ciążącym i niebezpiecznym dla zdrowia problemem. Ćwiczenia na otyłość brzuszną Otyłość brzuszna u kobiet jest problemem, który pojawia się rzadziej niż u mężczyzn, ale jest tak samo groźny. W tym przypadku, by niwelować ryzyko powikłań, trzeba wprowadzić nie tylko dietę ograniczając podaż kalorii, ale także ruszyć się, by spalić nagromadzony już zapas tkanki tłuszczowej. Ćwiczenia na otyłość brzuszną są konieczne, by dokonać zmian w wyglądzie i samopoczuciu. Ale nie warto od razu ćwiczyć godzinami, narażając się na niepotrzebne kontuzje i zniechęcenie. Znacznie lepiej jest zacząć od wyważonych aktywności, które, poza spalaniem kalorii, dadzą dużo dobrego dla ogólnej kondycji organizmu. Warto postawić na Nordic Walking, pływanie czy jazda na rowerze - takie ćwiczenia na otyłość brzuszną na początek będą dobrym wyborem. Z czasem, gdy zacznie poprawiać się kondycja, można wdrożyć sporty wymagające większego zaangażowania. 1/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 1. Peredniankina / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 260 kcal: 3 łyżki płatków pełnoziarnistych na szklance mleka 0,5 proc., 100 g melona, herbata owocowa. DRUGIE ŚNIADANIE: 100 kcal: Kromka chleba pełnoziarnistego z margaryną, z liściem sałaty i plasterkiem szynki z indyka, szklanka wody niegazowanej. OBIAD: 360 kcal: Suflet jagodowy, zielona herbata. Suflet jagodowy: 150 g jagód, 1/2 laski cynamonu, tarta skórka cytrynowa, 35 g mąki gryczanej, 1 żółtko, 80 g kefiru, szczypta soli, tłuszcz. Jagody zalać 25 ml wody, dodać cynamon i skórkę cytrynową, gotować 5 minut. Wyjąć cynamon i skórkę cytrynową. Mąkę wymieszać z żółtkiem, kefirem, solą i wlać do naczynia żaroodpornego wysmarowanego tłuszczem. Jagody odcedzić, zachowując sok i położyć na cieście, zapiekać 40 minut w temperaturze 200°C. Sok z jagód zagotować i polać suflet, zostawiając w wyłączonym piekarniku na 10 minut. Suflet podawać gorący. PODWIECZOREK: 107 kcal: Szklanka soku z marchwi. KOLACJA: 217 kcal: Kurczak w galarecie (100 g), kromka chleba chrupkiego żytniego, herbata z cytryną. 2/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 2. Wiktory / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 237 kcal: Dwie kromki chleba mieszanego z soją i słonecznikiem posmarowane niskokaloryczną margaryną z dwoma liśćmi kapusty pekińskiej, plasterkiem kiełbasy szynkowej i plasterkiem polędwicy z indyka, szklanka herbaty z cytryną bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 92 kcal: Surówka z jabłka (100 g) i selera korzeniowego (100 g), skropiona sokiem z cytryny i oliwą, szklanka wody niegazowanej. OBIAD: 369 kcal: Sałatka z makaronem i kurczakiem, szklanka herbaty zielonej bez cukru. Sałatka z makaronem i kurczakiem: 50 g makaronu świderki pełnoziarnistego, 20 g groszku zielonego, 80 g upieczonego kurczaka, 20 g kukurydzy z puszki, 1/4 czerwonej papryki, 1 dymka ze szczypiorkiem, 30 g ogórka zielonego, włoski sos do sałatki. Makaron ugotować na półtwardo i odcedzić. Kurczaka pokroić w małe paski. Paprykę, ogórka, dymkę ze szczypiorkiem posiekać, wymieszać z resztą składników i sosem. PODWIECZOREK: 111 kcal: 20 g migdałów, szklanka wody niegazowanej. KOLACJA: 208 kcal: Pomidor nadziewany makrelą, kromka chleba chrupkiego żytniego, szklanka czerwonej herbaty bez cukru. Pomidor nadziewany makrelą: 50 g makreli w sosie pomidorowym, 1/2 jajka na twardo, świeżo zmielony czarny pieprz, duży, twardy pomidor, liść sałaty, natka. Makrelę rozgnieść widelcem. Jajko posiekać, dodać do makreli, posolić i popieprzyć. Pomidor umyć, osuszyć, odciąć czubek, wydrążyć miąższ. Masą rybno-jajeczną napełnić pomidor, ułożyć na liściu sałaty i ozdobić natką. 3/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 3. marco mayer / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 248 kcal: Kromka chleba pełnoziarnistego posmarowana niskokaloryczną margaryną z liściem sałaty, pierś z kurczaka wędzona (100 g), papryka czerwona (100 g), szklanka kawy zbożowej bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 100 kcal: Szklanka soku z różowego grejpfruta. OBIAD: 340 kcal: Sałatka ryżowa, szklanka zielonej herbaty bez cukru. Sałatka ryżowa: 60 g ryżu pełnoziarnistego, 1/2 cukinii, 1,5 dymki, 50 g zielonego groszku, 1/2 łyżeczki octu owocowego, sól, pieprz kajeński, łyżeczka siekanych ziół (natka, szczypior, trybula, estragon, koper), 50 g kwaśnej śmietany. Ryż ugotować na półtwardo i ostudzić. Cukinię i dymkę pokroić na cienkie plasterki, wymieszać z groszkiem, śmietaną, octem, przyprawami i ziołami. Składniki połączyć i wymieszać z ryżem. PODWIECZOREK: 108 kcal: 300 g melona. KOLACJA: 203 kcal: Dwie kromki chleba żytniego posmarowane niskokaloryczną margaryną z dwoma liśćmi sałaty, dwoma plasterkami polędwicy z indyka, szklanka zielonej herbaty bez cukru. 4/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 4. Lilyana Vynogradova / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 280 kcal: Bułka z jagodami, szklanka ziołowej herbaty bez cukru. Bułka z jagodami: 50 g jagód, 2 łyżki chudego twarogu, odrobina tartej skórki cytrynowej, cynamon, bułeczka pełnoziarnista. Jagody umyć i osączyć. Twaróg wymieszać ze skórką cytrynową i cynamonem. Bułeczkę przekroić na pół, posmarować twarogiem i obsypać jagodami. DRUGIE ŚNIADANIE: 109 kcal: Szklanka soku warzywnego mieszanego. OBIAD: 370 kcal: Sałatka z kiełków, szklanka owocowej herbaty bez cukru. Sałatka z kiełków: 1,5 łyżki orkiszu, łyżeczka bulionu drobiowego instant, strąk papryki czerwonej, 2 łyżki kiełków z lucerny, 2 łyżki rzeżuchy, 30 g sera owczego, 2 łyżki ziaren kukurydzy, łyżeczka białego octu winnego, 2 łyżki oleju, 1/2 łyżeczki musztardy, sól, pieprz. Orkisz wsypać na sito i umyć. Zagotować 100 ml wody, dodać bulion i orkisz, gotować pod przykryciem na małym ogniu 25 minut, osączyć. Paprykę umyć, oczyścić i pokroić w kawałki. Kiełki i rzeżuchę umyć i osączyć. Ser pokroić w kostkę i wymieszać z pozostałymi składnikami. Z octu, oleju, musztardy, soli i pieprzu przygotować marynatę, polać nią sałatkę, wymieszać i odstawić na godzinę. PODWIECZOREK: 106 kcal: Kromka chleba chrupkiego żytniego posmarowana niskokaloryczną margaryną z liściem cykorii i plasterkiem kiełbasy żywieckiej, szklanka wody niegazowanej. KOLACJA: 209 kcal: Ryba (panga biała) pieczona (150g), kromka chleba pełnoziarnistego posmarowana niskokaloryczną margaryną, kapusta kwaszona (150 g), szklanka herbaty zielonej bez cukru. 5/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 5. Jacek Chabraszewski / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 261 kcal: Suflet z dżemu niskosłodzonego jagodowego (100g), szklanka kawy zbożowej z mlekiem 0,5 proc. (100 ml) bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 98 kcal: Kromka chleba pełnoziarnistego posmarowana margaryną z liściem sałaty, z papryką pomarańczową (100 g) posypana koprem, szklanka herbaty z cytryną bez cukru. OBIAD: 364 kcal: Pierś z kurczaka bez skóry pieczona (200g), gotowany ryż dziki (30g suchego), marchew z groszkiem gotowana (150 g), szklanka zielonej herbaty bez cukru. PODWIECZOREK: 114 kcal: Brokuły i kalafior z ziołową posypką, kromka chleba chrupkiego żytniego, szklanka wody niegazowanej. Brokuły i kalafior z ziołową posypką: Odrobina masła na czubku noża, sól, pieprz, 50 g brokułów, 50 g kalafiora, 1/4 łyżeczki oliwy z oliwek, ząbek czosnku, łyżeczka bułki tartej, łyżeczka posiekanej natki, tarta skórka cytrynowa i pomarańczowa. Rozgrzać piekarnik do 230 stopni C. Kalafior wrzucić do osolonego wrzątku i gotować 2 minuty, dodać brokuły i gotować 2 minuty. Warzywa odcedzić. Na patelni rozgrzać oliwę, usmażyć czosnek, dodać bułkę tartą i smażyć, aż się zbrązowi, dodać natkę i skórki. Warzywa ułożyć w naczyniu żaroodpornym, posypać bułką z ziołami, dodać masło i piec 5 minut. KOLACJA: 205 kcal: Sałatka z pora i jajka, kromka chleba chrupkiego żytniego, herbata zielona bez cukru. Sałatka z pora i jajka: Jajko, 30 g białej części pora, 1/4 główki sałaty, 1 pomidor, łyżka kiełków lucerny, 1,5 łyżki sosu winegret. Jajko ugotować na twardo i pokroić w półplasterki. Warzywa umyć i posiekać, wymieszać z jajkiem i polać sosem winegret. 6/8 Otyłość brzuszna- dieta: Dzień 6. siamionau pavel / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 261 kcal: Pasta z sera białego chudego (70 g) i ryby gotowanej (120 g) z natką, kromka chleba pełnoziarnistego, papryka zielona (100 g), szklanka herbaty owocowej bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 160 kcal: Awokado (100 g), szklanka wody niegazowanej. OBIAD: 320 kcal: Omlet azjatycki, szklanka herbaty owocowej bez cukru. Omlet azjatycki: 2 jajka, 3 łyżki mleka 0,5 proc., szczypta sambal oelek, łyżeczka sosu sojowego, sól, pieprz, 40 g pędów bambusa, 50 g kiełków fasoli, 3 łyżki strączków groszku, 1/4 czerwonej papryki, 1/2 pora, 3 boczniaki, łyżeczka klarowanego masła, 1/2 łyżeczki ketchupu. Jajka rozmącić z mlekiem, sambal oelek, 1/2 łyżeczki sosu sojowego, solą i pieprzem. Paprykę umyć, oczyścić, pokroić w paseczki. Por oczyścić i pokroić w talarki. Boczniaki oczyścić i posiekać. Na patelni rozgrzać 1/2 łyżeczki masła i dusić na nim 3 minuty paprykę, por, groszek, dodać pędy bambusa, boczniaki i kiełki fasoli, dusić 2 minuty. Doprawić warzywa ketchupem i resztą sosu sojowego. Na drugiej patelni rozgrzać resztę masła i usmażyć omlet. Warzywa wyłożyć na omlet i złożyć omlet na pół. PODWIECZOREK: 121 kcal: Galaretka melonowa (150 g). KOLACJA: 223 kcal: 100 g pieczonej piersi z indyka, kromka chleba pełnoziarnistego, surówka z pomidora (100g), cebuli (50g), ogórka zielonego (50g)i oliwy,szklanka herbaty zielonej bez cukru. 7/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 7. / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 252 kcal: Omlet z 4 białek na parze z papryką zieloną (100 g), pomidorem (100 g), cebulą (50 g) i groszkiem (30g), szklanka zielonej herbaty bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 101 kcal: Kisiel jagodowy (150 g). OBIAD: 368 kcal: Tost z kiełkami, szklanka herbaty ziołowej bez cukru. Tost z kiełkami: Pomidor, 2 łyżki kiełków rzodkiewki, kromka chleba pełnoziarnistego, 1/2 łyżeczki niskokalorycznej margaryny, łyżeczka siekanych orzechów włoskich, sól, biały pieprz, plasterek sera żółtego light. Rozgrzać piekarnik do 220 stopni C. Pomidora umyć i pokroić w plasterki. Kiełki umyć i osączyć. Chleb opiec, posmarować margaryną, posypać orzechami, obłożyć kiełkami, posolić, popieprzyć. Na toście położyć ser i zapiekać 5 minut. PODWIECZOREK: 102 kcal: Kanapka z kromki chleba chrupkiego żytniego posmarowana niskokaloryczną margaryną z liściem cykorii i plasterkiem chudej szynki wołowej, szklanka wody niegazowanej. KOLACJA: 201 kcal: Talerz zupy ze śruty pszennej z porem, kromka chleba chrupkiego żytniego, szklanka herbaty owocowej bez cukru. Zupa ze śruty pszennej z porem 1 cebula, łyżka oleju, 2 łyżki śruty pszennej, 1/2 łyżeczki bulionu drożdżowego instant, sól morska, pieprz, majeranek, 1/2 pora, łyżka siekanej natki. Cebulę obrać i posiekać w kostkę, podsmażyć ją na oleju ze śrutą. Wlać szklankę wody i dodać bulion, zagotować, doprawić. Por oczyścić, posiekać,wrzucić do zupy i gotować na małym ogniu pod przykryciem 25 minut. Przed podaniem oprószyć natką. 8/8 Otyłość brzuszna - dieta: Dzień 8. David Papazian / Shutterstock PIERWSZE ŚNIADANIE: 258 kcal: Mintaj w galarecie (150g), kromka chleba żytniego posmarowana niskokaloryczną margaryną z kiełkami z lucerny (10 g), surówka z kapusty pekińskiej skropionej sokiem z cytryny i oliwą (100g), szklanka herbaty owocowej bez cukru. DRUGIE ŚNIADANIE: 95 kcal: Banan (100 g), szklanka wody niegazowanej. OBIAD: 380 kcal: Sałatka warzywno-owocowa, szklanka zielonej herbaty bez cukru. Sałatka warzywno-owocowa 1/2 fenkułu, 50 g selera łodygowego, 50 g selera korzeniowego, 1 marchew, 1 cukinia, 40 g kiełków sojowych, 1/2 banana, 60 g mango, 80 g ananasa, 3 łyżki soku pomarańczowego, łyżeczka soku cytrynowego, 1/2 łyżeczki płynnego miodu, łyżeczka oleju sezamowego, łyżka orzeszków cashew, łyżka listków mięty, przyprawa 5 smaków. Fenkuł i seler łodygowy umyć i pokroić w cienkie plasterki. Seler korzeniowy i marchew obrać, umyć, pokroić na talarki. Warzywa wymieszać z pokrojonym i mango, ananasem i kiełkami. Banan rozgnieść widelcem i wymieszać z sokiem pomarańczowym, cytrynowym, olejem sezamowym, miodem, olejem, przyprawą, sosem polać sałatkę. Na patelni teflonowej zrumienić orzeszki, miętę posiekać i posypać nimi sałatkę. PODWIECZOREK: 104 kcal: Kromka chleba chrupkiego żytniego posmarowana niskokaloryczną margaryną z liściem sałaty i plasterkiem chudej kiełbasy szynkowej, szklanka wody niegazowanej. KOLACJA: 210 kcal: Melon z frutti di mare, szklanka herbaty z cytryną bez cukru. Melon z frutti di mare: 1/4 melona, mała puszka krewetek, 1 dymka, 1 papryka marynowana, łyżeczka oliwy, bazylia, sól, pieprz. Melon włożyć do lodówki na 3 godziny, pokroić w grubą kostkę. Osączoną paprykę pokroić w paski. Dymkę posiekać. Krewetki wymieszać z melonem, papryką, dymką, posolić,popieprzyć,skropić oliwą, przykryć i wstawić do lodówki na 2 godziny. Przed podaniem udekorować bazylią. Melon z frutti di mare. Data utworzenia: 9 lipca 2015 09:51 To również Cię zainteresuje data publikacji: 10:13, data aktualizacji: 13:33 ten tekst przeczytasz w 8 minut Otyłość brzuszna to najgroźniejszy rodzaj otyłości. Nazywana jest też otyłością trzewną, centralną albo typu jabłko. Otyłość brzuszna jest niebezpieczna dla zdrowia, ponieważ w jej przypadku otłuszczeniu ulegają także narządy wewnętrzne w jamie brzusznej. Przeczytaj, jakie zagrożenia wynikają z otyłości brzusznej, co może być jej przyczyną oraz w jaki sposób można jej zapobiec. kurhan / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest otyłość? Otyłość brzuszna - charakterystyka Otyłość brzuszna - przyczyny Dlaczego otyłość brzuszna jest groźna? Jak zapobiegać otyłości brzusznej? Czym jest otyłość? Otyłość to przewlekła choroba charakteryzująca się nadmiernym gromadzeniem i magazynowaniem tkanki tłuszczowej w organizmie. Otyłość była tradycyjnie definiowana jako przyrost tkanki tłuszczowej, który przekracza 20% idealnej masy ciała u mężczyzn lub 30% idealnej masy ciała u kobiet. Nagromadzenie tkanki tłuszczowej u osób otyłych może objawiać się odkładaniem podskórnej tkanki tłuszczowej pod skórą lub nadmiarem tłuszczu trzewnego, znanym jako otyłość brzuszna, w której brzuch jest nadmiernie wystający. Istnieje kilka metod pomiaru tkanki tłuszczowej i definiowania otyłości. Najczęściej stosowanym jest wskaźnik masy ciała (BMI). BMI to miara tkanki tłuszczowej oparta na wzroście i wadze, która dotyczy dorosłych mężczyzn i kobiet. Wzór to BMI = kg/m2 , gdzie kg to waga osoby w kilogramach, a m2 to wysokość w metrach do kwadratu. Otyłość jest stanem chorobowym charakteryzującym się nieprawidłową akumulacją tłuszczu, co jest szkodliwe dla zdrowia. Nadmierne spożycie wysokoenergetycznych pokarmów, brak aktywności fizycznej i podatność genetyczna są znanymi czynnikami sprawczymi otyłości. Nadwaga jest jedną z głównych przyczyn zachorowalności i śmiertelności i rośnie wykładniczo na całym świecie. Obecnie ponad pół miliarda dorosłych uważa się za otyłych. Niepokojące jest to, że epidemia otyłości rośnie szybciej w krajach rozwijających się. Chirurgiczne sposoby walki z otyłością Chociaż ogólna otyłość stanowi istotne zagrożenie dla zdrowia, rozmieszczenie tkanki tłuszczowej ma również duże znaczenie w określaniu tego zagrożenia. Otyłość brzuszna została uznana za niezależny czynnik ryzyka chorób sercowo-metabolicznych i lepszy predyktor ryzyka sercowo-naczyniowego niż otyłość ogólna. Otyłość brzuszna jest składową zespołu metabolicznego i odgrywa istotną rolę w patogenezie chorób sercowo-naczyniowych (CVD) i niektórych nowotworów poprzez stymulację czynników pośredniczących, takich jak insulinooporność, dyslipidemia i systematyczny stan zapalny, nawet u osób z prawidłową masą ciała. Ryzyko to wzrasta wraz ze wzrostem tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej. Zobacz: Jesteś na diecie, ćwiczysz i nie chudniesz? Być może masz insulinooporność Otyłość brzuszna - charakterystyka Otyłość brzuszna to nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, szczególnie z powodu nadmiaru tłuszczu trzewnego. Ponieważ tłuszcz trzewny jest dostarczany przez układ krwi wrotnej, nadmiar tłuszczu w tym obszarze może prowadzić do uwalniania złogów tłuszczowych do krwioobiegu. Nagromadzenie tłuszczu we krwi jest odpowiedzialne za większość negatywnych konsekwencji zdrowotnych związanych z otyłością , takich jak: cukrzyca typu 2, nietolerancja glukozy, wysokie ciśnienie krwi, rak endometrium, miażdżyca, insulinooporność, zmieniony profil metaboliczny, zespół metaboliczny, choroby sercowo-naczyniowa, zaburzenia lipidowe związane z otyłością. Otyłość brzuszna jest bardzo powszechna u osób starszych, ponieważ tkanka tłuszczowa jest często redystrybuowana w okolicy brzucha podczas procesu starzenia. Kobiety przed menopauzą mają średnio połowę tłuszczu brzusznego mężczyzn, wynika to w dużej mierze z kształtu ciała. Podczas gdy kobiety mają ogólnie wyższy całkowity i procentowy poziom tkanki tłuszczowej, częściej znajduje się ona na biodrach i udach ze względu na ich gruszkowate ciała. Mężczyźni naturalnie mają kształt jabłka i posiadają nadwagę w okolicy brzucha. Zobacz: Składnik pomidorów może chronić przed miażdżycą Otyłość brzuszna - przyczyny Otyłość brzuszna jest spowodowana kilkoma czynnikami, w tym nieodpowiednią dietą, brakiem ruchu, czynnikami środowiskowymi i genetyką. Nieprawidłowe nawyki żywieniowe są najczęstszą przyczyną otyłości brzusznej. Chociaż łatwo jest obwiniać jedną konkretną grupę żywności lub składnik odżywczy, taki jak cukier lub węglowodany, za przyrost masy ciała, w rzeczywistości głównym winowajcą są kalorie spożyte w ciągu tygodnia, a dokładnie ich nadmiar! Bez względu na to, co spożywasz, znalezienie równowagi w poruszaniu się i prawidłowym odżywianiu (w zależności od ilości ruchu, w którym bierzesz udział) może być trudne. Ponadto siedzący tryb życia wymaga mniejszej ilości kalorii. Ponieważ ludzkie ciało lubi oszczędzać energię. Nasz organizm zwalnia, gdy energia nie jest potrzebna, na przykład, gdy spędzasz więcej czasu siedząc. Łatwo jest również obwiniać spowolniony metabolizm za przyrost masy ciała. Chociaż może to być prawdą dla niektórych, nie jest tak w przypadku innych. Istnieją proste sposoby na przyspieszenie metabolizmu, jeśli Twoim celem jest utrata tkanki tłuszczowej. Możesz mieć szybki, powolny lub umiarkowany metabolizm – w dużej mierze zależy to od genetyki. Jeśli masz powolny metabolizm, może to być frustrujące, gdy próbujesz schudnąć, a kilogramy nie spadają tak łatwo, jak miało to miejsce w przeszłości. Na metabolizm ma również wpływ wiek. Z wiekiem nasz metabolizm zwalnia. Wiele osób staje się mniej aktywnych, co powoduje utratę beztłuszczowej masy ciała (mięśni). Mięśnie są aktywne metabolicznie i wymagają kalorii, aby je utrzymać. Składnik czerwonego wina poprawia metabolizm u osób otyłych Prawda jest taka, że ​​metabolizm to tylko niewielka część tego, co powoduje przyrost masy ciała. Zrozumienie własnego metabolizmu i tego, jak go pobudzić, pomoże Ci zapobiec odkładaniu tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej. Niektórzy z nas są genetycznie skłonni do gromadzenia tkanki tłuszczowej na brzuchu, podczas gdy inni mogą przechowywać go na całym ciele. Stwierdzono, również że menopauza wiąże się z przyrostem masy ciała i zwiększoną dystrybucją tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej. Naukowcy poinformowali również, że zmiany masy ciała są spowodowane starzeniem się chronologicznym, podczas gdy zmiany w składzie ciała i rozmieszczeniu tkanki tłuszczowej są spowodowane starzeniem się jajników. Ludzie często ograniczają spożycie pokarmu, starając się schudnąć. Jeśli zbyt długo jesteś na diecie niskokalorycznej, organizm wyczuwa niedobór pożywienia i przez to zmagazynuje więcej tłuszczu. Jest to zupełne przeciwieństwo tego, co często mają na myśli osoby ograniczające spożycie kalorii. Jest też coś, co nazywa się „rodzinną predyspozycją”, co oznacza, że ​​prawdopodobieństwo otyłości dziecka można założyć na podstawie wagi członków rodziny. Wahania i zmiany hormonalne są również związane z gromadzeniem się tłuszczu w jamie brzusznej. Niski poziom hormonu wzrostu w wyniku hiperinsulinemii i wysokie markery ryzyka sercowo-naczyniowego mogą zwiększać akumulację trzewnej tkanki tłuszczowej ze względu na zmniejszoną wrażliwość na lipolizę w tym obszarze. Uważano również, że wraz ze wzrostem poziomu tkanki tłuszczowej i leptyny w organizmie zmniejsza się ilość leptyny wchłanianej przez barierę krew-mózg, redukując sygnały regulujące wagę ciała. Jednak w ciągu 25 lat badań nad leptyną i otyłością wciąż nie jest w pełni zrozumiałe, w jaki sposób są ze sobą powiązane. Stres fizyczny i psychiczny może odgrywać główną rolę w otyłości brzusznej. Kiedy doświadczasz stresu, organizm wydziela kortyzol, hormon stresu, który powoduje gromadzenie się tkanki tłuszczowej. Badania sugerują, że wysoki poziom kortyzolu kieruje tkankę tłuszczową do obszaru brzucha i zwiększa apetyt, preferując pokarmy wysokoenergetyczne. Nie jesz, a tyjesz – to może być groźna choroba Cushinga Inne badania pokazują podobne dane, że wysoki poziom kortyzolu utrzymujący się przez dłuższy czas jest „silnie powiązany” z otyłością brzuszną. Ta zależność działa również w odwrotnym kierunku, ponieważ większa ilość tłuszczu na brzuchu zwykle prowadzi do zwiększonego poziomu kortyzolu, wywołując sekwencję zmian masy ciała. Niektóre schorzenia psychiczne są również powiązane z przyrostem masy ciała. Na przykład badania wykazały 60% wskaźnik otyłości u osób z chorobą afektywną dwubiegunową i schizofrenią. Przyrost masy ciała może wynikać zarówno z samej choroby psychicznej, jak i leków stosowanych w jej leczeniu. Leki na cukrzycę, insulinę i pochodne sulfonylomocznika, leki przeciwnadciśnieniowe, beta-blokery, kortykosteroidy i leki związane z zaburzeniami nastroju, depresją i innymi chorobami psychicznymi są powiązane z przyrostem masy ciała w obrębie brzucha. Na Medonet Market dostępny jest Pakiet badań w kierunku przyczyn otyłości, dzięki któremu można określić, skąd pochodzi nasza skłonność do otyłości. W razie wątpliwości lepiej też sprawdzić swoje predyspozycje genetyczne, wykonując badania genetyczne genów metabolizmu i otyłości albo robiąc pakiet badań Pełny profil nutrigenetyczny - określenie predyspozycji metabolicznych. Wyniki pozwalają ci zorientować się, czy do organizmu dostarczasz odpowiednią ilość składników odżywczych. Dlaczego otyłość brzuszna jest groźna? Otyłość brzuszna jest najgorszym typem otyłości, ponieważ prowadzi ona do zaburzeń i spowolnienia procesów przemiany materii i gospodarki lipidowej. Prowadzi również do rozwoju cukrzycy, nadciśnienia tętniczego oraz znacząco zwiększa ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Otyłość brzuszna, czyli tkanka tłuszczowa zlokalizowana w pasie i powiększająca jego obwód obciąża kręgosłup, co skutkuje bólami lędźwiowymi i wadami postawy. Co więcej, otyłości brzusznej bardzo trudno się pozbyć – tłuszcz zlokalizowany na brzuchu ma tendencję do pozostawania tam pomimo stosowania diet odchudzających i ćwiczeń. Dlatego o wiele lepiej jest zapobiegać otyłości brzusznej niż z nią walczyć. W przypadku otyłości brzusznej tłuszcz gromadzi się nie tylko pod skórą, ale także obrasta narządy takie jak serce, wątroba i trzustka oraz mięśnie szkieletowe - jest to tzw. tłuszcz wisceralny. Tkanka tłuszczowa w tych miejscach zakłóca pracę organów wewnętrznych, jest też przyczyną nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej. Wysoki poziom wolnych kwasów tłuszczowych wpływa na zwiększenie wydzielania insuliny, co prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 2. Nadmiar tłuszczu w otyłości brzusznej powoduje również do nadmiernej produkcji substancji zapalnych i enzymów, co prowadzi do stanów zapalnych, podwyższenia cholesterolu LDL oraz sprzyja pojawieniu się nadciśnienia tętniczego. Wysoki cholesterol, podwyższony poziom insuliny i zaburzona praca narządów wydzielania wewnętrznego oraz serca to prosta droga nie tylko do rozwoju cukrzycy, udaru czy zawału serca, ale także na przykład do uszkodzeń siatkówki oka (zmiany miażdżycowe w tętnicach mogą prowadzić również do zaburzeń wzroku). Tłuszcz zgromadzony w narządach wewnętrznych i wokół pasa zwiększa również krzepliwość krwi, co stanowi ryzyko pojawienia się groźnych dla życia zakrzepów. Cierpisz z powodu otyłości? Pomóż swojemu organizmowi z nią walczyć! Zamów Otyłość - mieszankę ziół, której składniki wspierają metabolizm oraz pomagając regulować poziom glukozy we krwi. Jak zapobiegać otyłości brzusznej? Otyłości brzusznej najprościej zapobiegać przez zmianę nawyków żywieniowych. Należy jeść więcej warzyw i owoców, zrezygnować z żywności wysokoprzetworzonej i używek oraz więcej się ruszać na świeżym powietrzu. Jeśli przyczyną otyłości brzusznej są zaburzenia hormonalne, warto skonsultować się z lekarzem endokrynologiem. otyłość brzuszna otyłość typ jabłko narządy wewnętrzne otłuszczenie narządów wewnętrznych obwód pasa tkanka tłuszczowa bmi nadwaga nieprawidłowa dieta niezdrowy styl życia stres menopauza zaburzenia hormonalna tłuszcze trans żywność przetworzona choroby serca nadciśnienie cukrzyca zawał serca udar mózgu wady postawy Endokrynologia Dlaczego musisz schudnąć? Oto choroby, które biorą się z otyłości Niektórzy próbują obrócić w żart swoją nadwagę czy też otyłość mówiąc na przykład, że mają oponkę zamiast brzucha. Jednak jeśli dowiedzą się, jakie choroby im... Joanna Murawska Otyłość powoli wyniszcza cały organizm. Lekarz wyjaśnia, jakie są skutki Na śniadanie dwa rogaliki maślane, na obiad fast food, w międzyczasie słona przekąska z napojem gazowanym, do tego obfita kolacja, brak ruchu i… jesteśmy na... Dr n. med. Paweł Rajewski Uzależnienie od cukru to mit. Naukowcy inaczej tłumaczą epidemię otyłości Wiele osób sądzi, że ​​cukier daje kopa, ma właściwości pobudzające, a na dłuższą metę – uzależniające. Wielu naukowców uważa jednak, że za tym zjawiskiem stoją... Die Welt Cukrzyca typu 2 nie musi zależeć od otyłości. Ważny jest inny czynnik Cukrzyca typu 2 nie musi być spowodowana otyłością. Może ją wywoływać zbyt duża ilość tkanki tłuszczowej, nawet u osób niemających nadwagi. Remisja cukrzycy typu... Plastikowe butelki mogą przyczyniać się do otyłości? Zaskakujące wyniki badań Nowe badania sugerują, że chemikalia w plastikowych przedmiotach gospodarstwa domowego, takich jak butelki po napojach, kubki po jogurtach i torebki do mrożenia,... Joanna Murawska Lek na otyłość? Obiecujące wyniki badań Otyłość jest jedną z najpowszechniejszych chorób cywilizacyjnych. Naukowcy od lat pracują nad lekami, które mogłyby zaradzić temu problemowi i ochronić miliony... PAP Czy gen otyłości istnieje? Dlaczego nadwaga jest "rodzinna"? Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego zmorą twojej rodziny są nadmiarowe kilogramy, podczas gdy wszyscy w rodzinie przyjaciela wydają się być szczupli? A może... Michał Wrzosek Dzięki operacji schudła 70 kg. "Lekarz stwierdził krótko: zoperujemy ci jeszcze żołądek" Kiedy zdjęła z siebie więcej niż ciężar jednego człowieka, dostała wiatru w żagle i włączyła się w pomaganie innym. - Nie wiem dokładnie, ilu osobom do tej pory... Edyta Brzozowska 10 poważnych chorób, do których prowadzi otyłość. Niektóre zaskakują Już połowa Polaków ma nadwagę, a co piątego dotyczy problem otyłości. WHO mówi o epidemii - co roku na świecie z powodu chorób wywołanych czy powiązanych z... Dotyczy co 4. z nas. Sześć chorób, w które może wpędzić nas otyłość Otyłość jest obecnie globalnym problemem, który dotyka coraz młodszych, w tym małe dzieci. Odsetek populacji otyłej na świecie zwiększa się w zastraszającym...

otyłość brzuszna u szczupłej osoby